امروزه وسایل نقلیه یکی از ابتدایی ترین وسایل زندگی انسان است و شما هیچ شهر و روستای را نمی توانید بدون یک وسیله نقلیه متصور بشوید. وسایل نقلیه دیگر جزو ضروری ترین نیازهای زندگی بشر محسوب می شود به همین خاطر انسان شروع به تولید انواع مختلف وسایل نقلیه نموده است؛ اما این سوال مطرح می شود که انواع وسایل نقلیه چیست؟ ما در صافکاری مهر آریا در این مقاله به معرفی انواع وسیله نقلیه معمول می پردازیم.
صافکاری مهر آریا یکی از بهترین مراکز صافکاری PDR در شهر تهران است. صافکاری مهر آریا به همراه تیم بسیار مجرب و زبده ی خود تمام وقت در حال خدمت رسانی به مردم در شهر تهران و ارائه خدمات مختلف از جمله صافکاری بدون رنگ یا صافکاری PDR است. صافکاری مهر آریا علاوه بر خدمات صافکاری خدمات دیگری نظیر نقاشی خودرو در سریعترین زمان را نیز در کارنامه خود دارد.
معرفی انواع وسایل نقلیه
وسایل نقلیه دارای تنوع بسیار زیادی است به همین خاطر نیز دسته بندی های متفاوتی را می توان برای آن ها به وجود آورد ولی معروف ترین روش معرفی انواع وسیله نقلیه بر اساس نوع اندازه و کاربرد آن است. وسایل نقلیه با توجه به نوع اندازه و کاربردی که دارند به انواع مختلفی تقسیم می شوند:
- خودروهای سواری
- خودروهای مسافربری
- خودروهای تجاری
- وسایل نقلیه هوایی (هواپیما و هلی کوپتر)
- وسایل نقلیه دریایی (قایق کشتی و زیر دریایی)
- وسایل نقلیه ریلی (قطار با مترو)
انواع خودروهای سواری
خودروهایی با سایز کوچک هستند که برای استفاده‌های شخصی طراحی شده اند. این خودروها بر اساس شکل اتاق و نوع کاربرد دارای انواع مختلفی به شرح زیر می‌باشند.
سالون(Saloon)(Sedan)
یکی از متداول ترین نوع خودرو سواری است که دارای دو ردیف صندلی و چهار درب می‌باشد. همان طور که می‌بینید در این خودرو اتاق به صورت سقف دار و بسته طراحی و یک صندوق عقب مجزا در نظر گرفته شده مثل پژو ۴۰۵ و سمند.
لیموزین (Limousine)
این نوع خودرو دارای بدنه ای کشیده و اتاقی جادار می‌باشد از آن بیشتر به منظور کاربردهای تشریفاتی استفاده می‌شود. در هر طرف خودروی لیموزین دو یا سه درب بزرگ وجود دارد. در بسیاری از اوقات داخل اتاق به صورت مبلمان بوده و از تزئیناتی خاص استفاده می‌شود.
کوپه (Coupe)
این مدل خودرو به صورت اسپورت بوده و فقط دارای دو درب و دو صندلی در قسمت جلو می باشد در قسمت عقب خودرو یا صندلی وجود ندارد یا فقط دو صندلی کوچک وجود دارد. خودروهای کویه دارای اتاق سقف دار و با طراحی بسته بوده و معمولاً فاقد صندوق عقب می‌باشند.
روداستار(کروکی) (Roadster)(Crocke)
سواری روداستار نیز مانند مدل کوپه فقط دارای دو درب و دو صندلی در جلو می‌باشد. البته گاهی اوقات دو صندلی کوچک نیز در عقب تعییه می‌گردد با این تفاوت که سقف آن به صورت تا شو بوده است و امکان باز و بسته نمودن آن وجود دارد.
فست بک (Fast back)
مهم‌ترین مشخصه خودروهای فست بک شیب دار بودن قسمت عقب سقف آنها می‌باشد. به طوری که قسمت انتهای سقف و سطح صندوق عقب به صورت یک سطح شیب‌دار یک پارچه می باشد. این مدل خودرو گاهی اوقات به صورت دو درب و گاهی دیگر به صورت چهار درب طراحی می گردد.
هاچ بک (Hatch back)
در این مدل خودرو در هر طرف ممکن است یک یا دو درب وجود داشته باشد. مشخصه ی این خودرو وجود یک درب بزرگ در پشت ،اتاق به جای صندوق عقب می‌باشد مثل پراید هاچ بک، رنو5 و ۲۰۶.
ناچ بک (Notch back)
خودروی ناچ‌بک حالتی بین خودروی سالون و ناچ‌بک می‌باشد یعنی در این مدل صندوق عقب وجود دارد، ولی صندوق عقب کشیده و بلند نیست مثل زانتیا و پراید 141.
سواری استیشن
به خودروهایی که صندوق عقب ندارند، استیشن گفته می‌شود. ولی باید توجه داشت که طول شاسی خودروهای استیشن بلندتر از خودروهای هاچ‌بک بوده و حتی در پشت دو ردیف صندلی، فضای بزرگ دیگری نیز وجود دارد. پیکان و پژو ۴۰۵.
واگن استیشن (SUV)(Wagon Station)
خودروهایی بزرگ با فضای وسیع می‌باشند که فاقد صندوق عقب بوده و در عقب آنها یک درب بزرگ وجود دارد خودروهای معمولاً شاسی بلند بوده و هر دو محور آنها به صورت محرک می باشند. بنابراین خودروهایی بسیار پرقدرت هستند این مدل خودرو معمولاً دارای بدنه ی مستحکمی نیز می‌باشد مثل لندروور، پاترول و پرادو.
انواع خودروهای مسافربری
خودروهای مسافربری به منظور جابجایی مسافر و استفاده در حمل و نقل عمومی درون شهری و برون شهری طراحی و ساخته شده اند. این گروه از خودرو بر اساس تعداد مسافری که می توانند جابجا نمایند، تقسیم بندی شده اند.
ون (Van)
این مدل خودرو که دارای ظرفیتی در حدود ۱۰ الی ۱۴ نفر می‌باشد. معمولاً در حمل و نقل های عمومی درون شهری مورد استفاده قرار می‌گیرد در این مدل خودرو معمولاً یک صندلی در کنار صندلی راننده قرار دارد و مابقی صندلی‌ها در چندین ردیف در قسمت عقب خودرو چیده شده اند. گاهی اوقات نیز با حذف صندلی‌های عقب از آن به عنوان امبولانس و یا کاربردهای خاص دیگر استفاده می‌شود.
مینی بوس (Mini Bus)
در اکثر اوقات بدنه ی این مدل خودرو به شکل مکعب مستطیل بوده و به منظور استفاده در حمل و نقل عمومی درون شهری طراحی شده است. ظرفیت این مدل خودرو مسافربری بین 15 الی 21 نفر می‌باشد.
میدی باس (Midi Bus)
این مدل خودرو نیز که نوعی خودروی مسافربری است، دارای اندازه ای بزرگ تر از مینی بوس بوده و می تواند تعداد ۲۲ الی ۲۷ نفر را حمل نماید.
میدل باس (Midel Bus)
این مدل از خودروی مسافربری کمی بزرگتر از میدی باس است و دارای ظرفیتی بین ۲۸ الی ۳۲ نفر می باشد.
اتوبوس (Bus)
بزرگترین مدل خودرو مسافربری اتوبوس می‌باشد که هم دارای مصارف درون شهری و هم گاهی اوقات برای حمل و نقل عمومی برون شهری طراحی می‌شود معمولاً اگر ظرفیت خودرو مسافربری بیش از ۳۲ نفر باشد، به آن اتوبوس گفته می‌شود.
انواع خودروهای تجاری
اصولاً خودروهای تجاری، خودروهایی هستند که به منظور حمل بار طراحی شده اند. خودروهای تجاری نیز بر اساس نوع کاربرد و باری که حمل می‌کنند به انواع مختلف تقسیم بندی می‌شوند.
خودروی تجاری سبک (کامیونت) (Light Commercial Vehicle)
این نوع خودروها به منظور حمل بارهای سبک طراحی شده اند و معمولاً دارای مصارف درون شهری می‌باشند مثل انواع وانت.
کامیون باری (Rigid Truck)
در کامیون های باری یک فضای خالی نسبتاً بزرگی در پشت اتاق در نظر گرفته شده است که گاهی اوقات در آنجا اتاق بار نصب می‌شود و گاهی نیز یک سطح تخت تعبیه می‌شود. اتاق بار نیز میتواند به شکل‌های مختلفی باشد که متناسب با کاربرد آن طراحی می‌گردد. اتاق بار گاهی اوقات به صورت سر پوشیده و یا روباز می‌باشد همچنین جنس آن ممکن است فلزی چادری و یا… باشد. گاهی اوقات نیز در پشت کامیون‌های باری، یخچال، تانکر، میکسر جرثقیل و … نصب می شود. کامیون های بازی معمولاً دارای یک محور در جلو و یک یا دو محور در قسمت عقب می‌باشد.
کامیون کمپرسی (Tipper Truck)
کامیون های کمپرسی نیز همچون کامیون‌های باری دارای یک اتاق بار در قسمت عقب می باشند. البته در کامیون‌های کمپرسی همواره این اتاق بار به صورت روباز و فلزی است. تفاوت اصلی کامیون‌های کمپرسی با کامیون‌های باری در قابلیت کج شدن اتاق بار می‌باشد. به طوری که در زیر اتاق بار یک جک هیدرولیکی تعبیه شده است که در صورت فعال شدن توسط راننده، توان بلند کردن اتاق بار و تخلیه ی بار درون آن را دارد. کامیون‌های کمپرسی مانند کامیون‌های باری دارای یک محور در جلو و یک یا دو محور در قسمت عقب می‌باشند البته معمولاً در کامیون‌های کمپرسی فاصله ی بین محور جلو با محورهای عقب کمتر بوده و قسمت انتهای شاسی نیز کوتاه تر می باشد تا تعادل و پایداری کامیون در هنگام تخلیه ی بار حفظ شود از کامیون‌های کمپرسی معمولاً در معادن و در محل هایی که بارهای ساختمانی در مسافت های کوتاه جابه جا می‌گردد استفاده می‌شود.
کامیون کشنده (اسب) (Tractor)
در این مدل کامیون بار مستقیماً بر روی شاسی قرار نمی‌گیرد بلکه یک تریلر با چندین محور وجود دارد که قسمت عمده ی بار برروی آن قرار می‌گیرد این تریلر توسط یک پین بزرگ به نام میل ریش به خودرو کشنده که اصطلاحاً به آن اسب نیز گفته می‌شود متصل می گردد. از آنجایی که در این مدل اکثریت بار بر روی تریلر قرار گرفته و سپس تریلر توسط خودرو کشنده کشیده می‌شود امکان حمل بارهای سنگین نیز وجود دارد.